Klote dag,
Waarop vloeken mag.
Niks gaat zoals het moet.
Zelfs opstaan gaat niet goed.
Dag van de polikliniek.
Zitten en wachten maakt me ziek.
Ik zak steeds dieper in lethargie
Met als gevolg dat ik nauwelijks iets zie.
Wachten, wachten, wachten.
In mezelf gekeerde gedachten.
Nauwelijks belangstelling voor de dingen om me heen.
Waarom sluit ik me op? Maak ik me alleen?
Waar kan ik het antwoord vinden?
Hoe kan ik mezelf terugvinden?
Hoe word ik weer die ik was?
Op welke manier zorg ik dat ik weer pas.