Steun

Grote letters zwerven in het rond.

Andere raken al de grond.

Grote luide letters keren wel meer terug,

Soms nachten niet, dan heel vlug.

 

Vannacht rijgen de letters zich tot zinnen.

Zinnen die aan een reis omhoog beginnen.

Samen vormen ze een gebed

Dat rechtstreeks in de hemel wordt gezet.

 

Wij zijn dankbaar voor iedere dag.

Wij zijn blij met uw aandacht.

Wij voelen uw kracht

Bij het verwerken van de slag.

 

Nog veel meer zinnen gaan omhoog,

Passeren de regenboog,

Zoeken uw oren

In de hoop dat u ze zult horen.

 

Dan verschijnt het laatste woord.

Stil kijk ik, ongestoord:

Voor Olga en jou

Steun

 

Gepubliceerd door

Chris Arts

Sinds ik gestopt ben met betaald werken heb ik de tijd om me met andere leuke dingen bezig te houden. Een van de dingen, die ik graag doe is schrijven. Het is wel zo dat ik dat mijn hele leven al heb gedaan, maar dat was toch vooral juridisch, beleidsmatig of organisatorisch. Natuurlijk was en ben ik ook van de vakantiedagboeken en sinterklaasgedichtjes. Nu wil ik dus proberen mijn taal op een andere manier te gebruiken. In 1945 ben ik in Amsterdam geboren. Dat is de stad van mijn jeugd, de stad waar ik mijn Olga heb ontmoet en de stad waar mijn loopbaan is begonnen. Enkhuizen en West-Friesland zijn onverbrekelijk verbonden met de geboorte van onze kinderen en een deel van hun kindertijd. De kinderen zijn uitgevlogen. We hebben kleinkinderen. Ik ben ernstig ziek geweest. Een aantal gedichten zijn in die periode tot stand gekomen.

Een gedachte over “Steun”

  1. Beste Chris
    Schitterend zijn jouw gedichten.
    Jammer dat ze triest zijn vanwege je gezondheid.
    Maar als ik ze lees denk ik die man had dichter moeten worden.
    Bijna zeker dat je daar ooit een mooie prijs mee had gewonnen.

    Groetjes Theo Zom

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.