Weblog geschreven door Chris Arts
Tegenpolen in beleven
Oneindig veel te geven
Geluk onbereikbaar
We zijn er voor elkaar
Blijdschap. We mogen strijden
Ons van die ziekte bevrijden
Spanning, zorgen
Vandaag, morgen, morgen
Ik moet haar laten gaan
Spil van mijn bestaan
Ik moet hem achterlaten
Ik voel me zo verlaten
Sinds ik gestopt ben met betaald werken heb ik de tijd om me met andere leuke dingen bezig te houden. Een van de dingen, die ik graag doe is schrijven. Het is wel zo dat ik dat mijn hele leven al heb gedaan, maar dat was toch vooral juridisch, beleidsmatig of organisatorisch. Natuurlijk was en ben ik ook van de vakantiedagboeken en sinterklaasgedichtjes. Nu wil ik dus proberen mijn taal op een andere manier te gebruiken. In 1945 ben ik in Amsterdam geboren. Dat is de stad van mijn jeugd, de stad waar ik mijn Olga heb ontmoet en de stad waar mijn loopbaan is begonnen. Enkhuizen en West-Friesland zijn onverbrekelijk verbonden met de geboorte van onze kinderen en een deel van hun kindertijd. De kinderen zijn uitgevlogen. We hebben kleinkinderen. Ik ben ernstig ziek geweest. Een aantal gedichten zijn in die periode tot stand gekomen. Bekijk alle berichten van Chris Arts