Badkamerperikelen

Eindelijk: weer douchen! Tenminste ………. De werkelijkheid blijkt anders.

Als je besluit om je badkamer te vervangen, weet je niet waar je aan begint. Uit eerdere ervaringen hadden we -mijn Olga en ik- wel wat geleerd, dachten we. Enthousiast beginnen we aan de onderhandelingen. Wel een bad, geen bad; douchebak of inloopdouche; badmeubel of wastafel; vloerverwarming of radiator? Laten we ons eerst maar eens oriënteren.

Eind augustus nemen we de eerste stap. Op maandagmiddag rijden we naar Etten, naar de grootste showroom van West-Brabant. En dan leren we opnieuw: ’s maandags gesloten. Omdat we volhouders zijn, gaan we er die week nog een keer naar toe. We krijgen dan meteen les 2 en les 3. Les 2 houdt in dat “ons” bedrijf met zijn uitstekende dienstverlening graag een badkamer voor u ontwerpt, uitrekent wat u nodig heeft en dat graag aan u levert. Verder bekijkt u het maar. In les 3 leren we hoe prijzig dat allemaal is.

Even overwegen we ons om te scholen tot loodgieter, verwarmingsmonteur, elektricien, tegelzetter en sloper. Dan bekijk ik mijn twee linkerhanden.

Radioreclames attenderen ons op een keten van leveranciers van badkamerdromen. We bekijken de aangeprezen website. Hun dromen zijn niet de onze. Maar we hebben wel geleerd -les 4- dat er bedrijven zijn, die je van een nieuwe functionerende badkamer willen voorzien. We vinden zo’n bedrijf. Het klikt met de verkoper. Hij maakt een ontwerp naar onze zin. We vinden materialen naar onze zin. We spreken af wanneer er begonnen wordt.

Op 15 januari ’s morgens om half acht gaat de bel. “Goedemorgen, ik kom uw badkamer slopen”. Vanaf dat moment moeten we ons behelpen in de keuken voor een dagelijks kattenwasje. Om half acht zitten we iedere morgen pront te wachten op wat er die dag gaat gebeuren. En als we om half vijf ons huis van de ergste grauwsluier ontdoen, verlangen we naar de dag dat we eindelijk weer kunnen douchen.